Categorieën
blog

WATERLOO TANDEN

1815 was dankzij de komst van de zogenaamde Waterloo tanden een topjaar voor de toenmalige tandartsenij. Op het slagveld bij La Belle Alliance werd ‘het monster van Parijs’, Napoleon Bonaparte verslagen door de Engelse generaal Wellington en zijn geallieerden. Deze veldslag, die de geschiedenisboeken zou ingaan als de ‘Slag bij Waterloo’, leverde een schat aan tweedehands, nog nauwelijks gebruikte tanden op, waar Europa nog jarenlang plezier van had.  Ruim 50.000 jonge soldaten, die de geest hadden gegeven voor vorst en vaderland, werden in Wallonië deskundig van hun tanden en kiezen beroofd.

Vreugde alom bij de middenstand, die zich de luxe van een maatgebit van de tanden van een nijlpaard, of een olifant niet kon permitteren, maar ook geen genoegen nam  met een vervangende eethoek afkomstig uit de bek van een koe, een paard of een aap.

De leverantie van meer dan een miljoen vervangende gebitselementen was niet de enige bijdrage van Napoleon aan de stralende glimlach van zijn onderdanen. De zelfbenoemde keizer van de eerste Franse republiek mocht zelf graag zijn tanden poetsen met een borstel vervaardigd van ebbenhout en zilver. De tandenborstel was een luxeproduct, totdat er dankzij Napoleon tandenborstelfabrieken van de grond kwamen met gewone borstels voor de gewone man.

Helaas net iets te laat voor George Washington , de Amerikaanse president die in 1799 tandeloos stierf en die een enorme batterij aan namaakgebitten achterliet. Sommige zelfs  nog in de port waarin de president ’s nachts zijn broodmolen bewaarde.

De moderne uit plastic vervaardigde eethoek waarmee de tandarme medemens zijn fastfood weg maalt, is nu overigens vaak afkomstig uit het belastingparadijs Liechtenstein.

maar nu bent u aan zet: