Categorieën
blog

ZIJDE

 

Zijde is een van de meest gevraagde kledingstoffen ter wereld. Het is licht en glad en het glimt. Wat wil een mens nog meer? Aanvankelijk was het een puur Chinees product, ontdekt door Hsi-King-Shih, een van de vele vrouwen van keizer Huang Ti. In haar thee trof zij een haar aan, die bleek vast te zitten aan de cocon van een zijderups. Daarna nam zijde een grote vlucht en leidde tot de zijderoute en een zeer levendige handel vanuit China en het Verre Oosten naar Europa en Afrika.

De eerste persoon die de naam zijderoute (Seidenstraße) gebruikte was de Duitse geograaf en ontdekkingsreiziger Ferdinand von Richthofen in 1877. Zijde zelf verloor veel van haar glans nadat twee nestoriaanse monniken in 552 zijderupsen in holle wandelstokken naar het Byzantijnse Rijk smokkelden. Hierna kon zijde ook in het Westen gemaakt worden. Via de zijderoutes waren mensen in staat handelsgoederen te vervoeren zoals zijde, satijn, muskus, robijnen, diamanten, parels, porselein, papier, rabarber, perziken en sinaasappels, paarden en buskruit.

iNet alleen goederen maar ook opvattingen, ideeën, ziektes en vreemde culturen benutten de zijderoute. Het christendom en de islam werden via de zijderoute naar het Midden-Oosten, Centraal-Azië, China en India geëxporteerd. Het boeddhisme hobbelde via India naar Centraal-Azië, het Midden-Oosten en naar China. Marco Polo, de vermeende ontdekker van zijde en de daarbij behorende route, had daar weinig weet van. Want het is onwaarschijnlijk dat hij ooit in China is geweest. Zijn reisverslag staat vol fouten. Hij is waarschijnlijk nooit verder gekomen dan de Zwarte Zee.

In 1884 lukte het de Franse scheikundige Graaf Hilaire de Chardonnet als eerste om kunstzijde te maken uit houtpulp.  Het heette Chardonnet en zag er beeldschoon uit, maar was we kwetsbaar. Dat ondervond een dame die er in 1889 sigarettenas op morste. BaljurkDe feestjurk vatte onmiddelijk vlam en de dame stond in haar negligé. Dat probleem had je niet met Collodion, de verbeterde versie van Chardonnet. Dat kon wel tegen een vonkje, maar het smolt in water. In 1939 was al dit leed verleden tijd met de komst van nylon door de chemiegigant Dupont. 

 

 

 

maar nu bent u aan zet: