Na alle glimmer en glotter van de Oranje-Nassautjes te Doetinchem en onze topdog Schoof, die in Rome zijn collega’s een poepje liet ruiken, concentreert zich onze aandacht nu op de nalatenschap van Jorge Mario Bergoglio, ook bekend als Paus Franciscus, bisschop van Rome en ongekroonde koning van Vaticaanstad.
Krijgt na Franciscus een Pius of een Pia de leiding over de oudste herensoos van Rome? Het laatste zou na 308 Pausen van mannelijke kunnen een aardige geste zijn voor de andere helft van de wereldbevolking. Alhoewel, hoe mannelijk waren al deze in fleurige jurken getooide heren, die de moederkerk in de afgelopen tweeduizend jaar bestierden, eigenlijk?De enige vrouw in dat gezelschap was Paus nummer 115, Joannes Anglicus VII uit 844 en Angleterre. Min of meer, want Joannes tuimelde helaas in 847 van zijn paard en waarna hij tot verbazing van de toeschouwers midden in Rome een kindje baarde. Een wonder, waarop de Roomse kerk in het algemeen nogal verzot is. Maar in dit geval leidde het tot volkswoede en steniging van de zodoende wel zeer tijdelijke plaatsvervangster van God op aarde.
Joannes Anglicus ging de geschiedenis in als de antipaus Joanna, in latere geschriften ook wel bekend als Agnes.
Om verrassingen te voorkomen worden aankomende pausen sinds Johanna voor alle zekerheid op hun mannelijkheid getest. Tijdens de zogeheten Sede Vacante kiezen de kardinalen die nog geen 80 jaar zijn (138 van de 252) een jonge zielenherder uit hun midden. De potentiële kerkvader wordt door hen op een troon met gat in de zitting geplaatst. Daarna gaat de jongste kardinaal met zijn hand onder de rokken van de sollicitant op zoek gaat naar diens teelballen.
De geluksvogel voor dit klusje is dit jaar de 45 jarige Mykola Bychok, bischop van het bisdom Australie, Nieuw Zeeland en Oceania, de jongste kardiaal ooit. Roept hij bij het concilie dat het Sede Vacante afrondt luide en blij: Testiculos habet et bene pendentes, dan zingen de 138 jonge kardinalen het Deo Gratias, opgelucht dat Mykola niet met het bericht kwam: ‘Non testiculos habet’ want dan zit je met de gebakken peren.
Gelukkig werden er in de eeuwen na Johannus Anglicus VII steeds teelballen aangetroffen bij de beoogde prelaten. En de kans dat er na Pius XII een Pia I terecht komt op de Cathedra Petri, de Troon van Petrus, alias Sint-Pieter, lijkt zodoende tot opluchting van de meest Roomse katholieken gering. Overigens ook tot opluchting bij de rest van de wereld die liever onder de Roomse kerk zucht dan onder de dictatoren, massamoordenaars, de socials en andere vormen van grensoverschrijdende maffia die de nieuwe tijden beheersen. De Christelijke kerk is langzaam maar zeker de enige waker van de westerse cultuur.
En dus blijde wachten wij op de kardinaal-protodiaken en het Habemus Papam dat ergens in mei over de Sint-Pieter galmt. We kunnen er dan weer een pausje tegen.