De meest bijzondere paashaas ter wereld is te vinden in Australië. Het betreft de Easter Bilby, de nog net niet uitgestorven grote langoorbuideldas, een nachtbrakertje dat gaarne een wormpje mag oppeuzelen. Bilby neemt de honneurs waar voor de down yonder in onmin geraakte Easter Bunny, de bij ons zo populaire Paashaas.
Het Australische paasbeestje meet 30 centimeter zonder staart en lijkt dankzij twee kolossale konijnenoortjes met een beetje fantasie op een mini-haasje. In de paastijd tref je hem uitgevoerd in chocolade en gewapend met een mandje met paaseitjes ruimschoots aan in paasetalages. Buiten die periode vertoeft hij overdag meestal ondergronds. ’s Nachts mag hij graag met zijn staartje stijf naar achteren voorbij zoeven.
De bilby dankt zijn bijzondere positie bij het Australische paasgebeuren aan de ‘Anti-Rabbit research foundation’, een stichting die een gruwelijke hekel heeft aan konijnen en die in 1991 de paashaas uit Australische bonbonnières wist te verdrijven. Het wachten is nu op de dekonijnisering van de rest van het ‘Groote Suytland’, dat net geen Nederlands eiland is geworden, doordat de Hollandse ontdekkingsreiziger Willem Jansz, kapitein van de Duyfken het in 1606 links liet liggen, omdat het er wat ongezellig uitzag.
Daarmee is de rol van de bilby als paashaas uitgespeeld. De Aussie mag net als wij tijdens de paasdagen graag een eitje tikken voordat hij erop uittrekt naar het Ulladulla blessing of the fleet festival. Dat festijn stamt uit Sicilië. Vroeger werd de Siciliaanse vissersvloot met Pasen gezegend om te zorgen dat de vissers weer veilig thuiskwamen. Tegenwoordig wordt dit in Australië zonder vissersvloot gevierd en beperken de feestelijkheden zich op Eerste Paasdag tot een wedstrijd spaghetti-eten, het beklimmen van een glibberige paal en het vangen van een goed ingevet varken. Dat is nog iets anders dan het opverven, verstoppen en daarna weer terugvinden van paaseitjes.
