Buba, de laatste circus olifant in ons land is op het nippertje gered van uitsterving. En dat dan dankzij de Tweede Kamer der Staten Generaal, die zijn verantwoordelijk heeft genomen. Er speelde overigens meer dan dierenliefde. De Kamer zat volgens Het CDA met een ‘gigantische olifant’ in zijn maag. Een allochtone kolos die hier sinds 2015 niet meer mag wonen. Nu hebben circusolifanten een ijzersterk geheugen. En Buba, zou het het CDA nooit vergeven als ze niet met een generaal pardon toch in de polder zou mogen blijven wonen.
Een generaal pardon vergt op zijn minst een tranen trekkend optreden van de asielzoekende in de media en Buba is iets te groot voor aan tafel bij een van de ontelbare talkshows die in Hilversum achter het nieuws aanhobbelen. Gelukkig was er eerder het Dagblad de Stentor die Buba in 2015 haar 15 minutes of fame bezorgde. De lobbes ging dat jaar met verplicht pensioen en wordt sindsdien net als een hondje uitgelaten. In 2015 genoot ze van een ommetje in Ommen. En in Dagblad de Stentor was te zien hoe ze het voortuintje van een rijtjeshuis markeerde met een indrukwekkende hoop stront, nadat ze het tuintje eerst vakkundig had leeggeplukt. Iets wat zij, volgens haar baasje, de circusdirecteur Lutz Freiwald, anders nooit doet.
Dat was het laatste publieke optreden van Buba, want in het circus geldt in ons land sinds september 2015 een beroepsverbodvoor olifant en leeuw. Zij moeten vanuit het circus terug naar hun land van herkomst. Buba is zodoende de laatste olifant op de Veluwe. Aan de horizon dreigt de jungle. Maar daar is deze gedomesticeerde lobbes na 45 jaar showbizz allang niet meer tegen opgewassen.
Gelukkig bleef het dankzij de Tweede Kamer der Staten Generaal bij een dreigement. Want anders dan de Minister van olifantszaken blijken de meeste parlementariërs wel een warm plekje voor Buba te hebben. Het verlossende woord kwam van Dion Graus, de dierenliefhebber van de PVV. Heel bijzonder. De PVV ziet de buitenlander liever gaan dan komen, laat staan blijven. Want van in ons land gevestigde buitenlanders gaat een aanzuigende werking uit. En dat geldt natuurlijk ook voor olifanten.
Op 25 november 2020 verzocht Dion Graus de regering evenwel bij motie ‘om voldoende tijd te nemen om in overleg met de familie Freiwald en ter zake deskundigen een Buba-waardig verblijf in Nederland te vinden waar ze haar laatste jaren mag en kan genieten.’ Aansluitend maakte het CDA duidelijk dat dat waardige verblijf niet de Tweede Kamer is en dat deze lobbes gewoon als mascotte bij haar eigen circusfamilie mag blijven wonen. Toen ze begreep dat dat niets kost was ook Minister Carola Schouten om. Buba gered, iedereen blij zou je denken zo vlak voor kerstmis. Maar een hele reeks dierenvrienden verzameld in actiegroepen vaak met Engelse namen, bleef morren. Was het niet beter om Buba onder te brengen in een speciale olifantenopvang in het gehucht Courbefy bij Limoges in Zuid Frankrijk, een soort van Rosa Spier huis, maar dan voor olifanten?
Klinkt leuk, maar aan dit gehucht zit een wel een luchtje. Courbefy is een spookstad. In het jaar 2000 woonde er niemand meer en werd het failliet verklaard. In 2012 werd het daarna bij opbod voor een half miljoen Euro’s verkocht aan een geheimzinnige Koreaanse rijkaard, de heer Yoo Byung-eun. Yoo kwam in 2014 dubieus aan zijn einde. En de kans dat het nu nog een kunstenaarsdorp wordt met een galerie van de amateurkiekjes van de weldoener, lijkt klein. Wel kwam er meteen een rustplaats voor olifanten uit de entertainmentindustrie, Elephant Haven. Of dat een vrijhaven en belastingparadijs is, wie zal het zeggen. In elk geval kon het geen kwaad want er is nog nooit een olifant waargenomen. Buba zou de eerste zijn, naast twee magere paarden die op een troosteloos YouTube filmpje over dit resort sukkelen. De enige olifanten ter plaatse staan op de T-shirts en theemokken van dit door Nederlandse natuuractivisten aangeprezen olifantenresort. Er wordt al zeven jaar gezocht naar omzet, vrijwilligers sponsors en olifanten. En dan het liefst meer dan één werkeloze olifant, want het zijn groepsdieren.
Buba is dankzij de PVV en het CDA door het oog van de naald gekropen en mag de komende 30 jaar gezellig in Nederland blijven wonen. Een beetje olifant wordt gemakkelijk 75 jaar, zeker als gewaardeerd lid en wandelend reclamebord van de familie Freiwald. Meer over de olifant als pechvogel is te vinden in mijn laatste boek De Kiezen van de Keizer en meer geschiedenissen die je niet wilt lezen.
